“Woke NPO-offensief tegen Ongehoord Nederland” – door Bauke Geersing

Onafhankelijk denken in medialandschap is niet welkom

Nederland kent een unieke, open publieke omroep. Als sprake is van voldoende aanhang en een eigen, onderscheidend verhaal kan een organisatie tot dat bestel toegelaten worden en geld krijgen voor het maken van radio- en televisieprogramma’s. Zo kwam ongeveer een jaar geleden Ongehoord Nederland (ON) als nieuwe omroep binnen. Vanaf het begin was duidelijk dat deze omroep op grond van dwars denken de andere kant van het ‘gelijk’ aandacht zou geven. Oud-NOS directeur Bauke Geersing over het woke offensief van de NPO tegen ON.

Een beginnende kleine omroep moet natuurlijk wennen en de nieuwe positie invullen. Weldra bleek dat ON zijn toezeggingen ging waarmaken en met programma’s kwam die andere omroepen hadden laten liggen. Ook politieke partijen als FVD en PVV, die al jarenlang worden geconfronteerd met een cordon sanitaire, werden door ON toegelaten in de programmering. Aanvankelijk wat onwennig, maar ON was bereid te leren en zijn programma’s te verbeteren.

Over essentiële onderwerpen als racisme, discriminatie, stikstof, COVID en vaccins, klimaat, energietransitie en slavernijdiscussie brengt ON het andere verhaal. De omroep heult niet mee met de meerderheidsopvatting, komt niet met woke denkbeelden en is kritisch over de ‘elite’ in ons land. Dat heeft geleid tot een forse tegenreactie vanuit de leiding van de NPO, gevestigde omroepen en de woke-gemeenschap in ons land. Zij zoeken een stok om ON als hond uit het publieke omroepbestel te slaan.

Op 15 september jl. werd een uitzending van ON geframed als racistisch en discriminatoir. De MSM, omroepen en de leiding van de NPO doen mee met ON zwart te maken. Ook de Ombudsman voor de NPO, een objectieve instantie, zingt mee in dit partijdige koor.

Die Ombudsman heeft zich op 30 november jl. in een rapport uitgesproken over de uitzending van Ongehoord Nederland van 15 september. Deze uitzending heeft geleid tot ruim 2.000 klachten, waarvan het merendeel is verstuurd door strafrechtadvocaat Max den Blanken. Dat lijkt te duiden op een georganiseerde actie richting ON. De Ombudsman onderzoekt niet of dit zo is. Zij meent dat ‘alle klachten gelijk zijn’ en ziet het niet als haar taak klachten nader te onderzoeken op betrouwbaarheid en juiste onderbouwing.

In haar verklaring van 30 november dit jaar roept zij het beeld op dat ruim 1.700 klachten over racistisch en discriminerend beeld- en taalgebruik in het bewuste ON-programma de reden waren voor haar onderzoek. Zij schrijft dat de meeste klachten gaan over ‘racisme en discriminatie, onjuiste informatie, gebrek aan onpartijdigheid of onafhankelijkheid en schokkende beelden’.

In het rapport is geen inhoudelijke analyse te vinden van deze klachten. De uitgebreide en goed onderbouwde reactie van Ongehoord Nederland op vragen van de Ombudsman staat in een bijlage van het rapport. Die toont overtuigend aan dat er geen sprake was van racistisch en discriminerend taalgebruik in de uitzending van 15 september jl.. De Ombudsman heeft de reactie van ON slechts spaarzaam, selectief en onevenwichtig in haar rapport opgenomen.

Zij schrijft verder dat er weliswaar voor de Journalistieke Code geen verboden woorden bestaan, maar dat bepaald journalistiek taalgebruik wel als in strijd met die Code gezien kan worden. Een tegenstrijdig woke standpunt. Zij wijst in dit verband op het gebruik van het woord ‘neger’. Instemmend haalt zij een uitspraak van het College voor de Rechten van de Mens aan, dat dit een zeer beledigende term is. De context waarin dit College deze uitspraak deed was echter fundamenteel anders dan in het ON-programma. Voor Van Dale is neger een persoon met een donkere huidskleur. De Ombudsman vermeldt ook niet dat in de Angelsaksische taal een onderscheid is tussen nigger en negro, waarbij alleen het eerste een scheldwoord is. Het gebruik van het woord neger is niet bij wet verboden. Toch maakt zij ON hier een verwijt.

De beoordeling van de Ombudsman heeft vooringenomen trekken. Zij vindt dat het tonen van de (vooraf als schokkend aangekondigde) beelden, waarin een donkere persoon een blanke persoon aanvalt, niet ‘in de juiste context’ was gebruikt. Dat staat zo niet in de Journalistieke Code. Die heeft het over de context van het onderwerp. Het onderwerp ging er nu juist over dat deze vorm van racisme weinig wordt belicht. Gebruikelijk in de programma’s van de publieke omroep is dat het omgekeerde wordt getoond: blanken die gekleurde mensen geweld aandoen. Dan mag het dus wel? Om haar gelijk te halen stelt de Ombudsman dat er geen bewijs van racistische motieven was in die beelden.

Maar naar die bewijzen wordt ook niet gevraagd in het omgekeerde geval. Die worden gewoon aangenomen. De suggestie van de Ombudsman dat er sprake was van een onjuiste context is dus ten onrechte gewekt. De ingediende klachten over racisme en discriminatie hebben dus geen basis en kunnen niet worden gebruikt om ON terecht te wijzen.

De Ombudsman behandelt de klachten die zij categoriseert onder het kopje ‘onjuiste informatie’ op een bijzondere manier. Uit de vragen die zij hierover aan ON stelt, blijkt dat zij uitgesproken opvattingen heeft over racisme, discriminatie, vrijheid van meningsuiting, woordgebruik, COVID, vaccinatiebeleid en stikstof. Opvallend is dat zij van ON eist dat men de kijkers ‘zo volledig mogelijk’ informeert als standpunten worden verkondigd die afwijken van de heersende meerderheidsopvatting. Dat legt zij uit op een manier die van ON een haast wetenschappelijk verantwoorde onderbouwing vraagt. Als een dergelijke eis zou worden opgelegd aan het NOS-Journaal, zou dat moeten stoppen totdat ze een wetenschappelijke staf hebben aangetrokken om dit te realiseren.

De Ombudsman legt de Journalistieke Code zo uit dat ON dus slechts een afwijkende mening mag verkondigen als die wetenschappelijk is onderbouwd. Daar komt nog bij dat zij de moralistische opvatting neerlegt ‘dat wat juridisch mag niet altijd gedaan hoeft te worden’. Dit is woke in optima forma. Niet de wet is uitgangspunt voor de journalistieke vrijheid, maar do no harm. Dat is het einde van kritische journalistiek.

Over de bewuste uitzending van 15 september hebben de MSM en enkele omroepen ten onrechte beweerd dat die racistisch en discriminerend zou zijn. De voorzitter van de NPO verklaarde zelfs dat de ‘grens van de Mediawet’ was bereikt omdat het programma zou aanzetten tot ‘haat en geweld’. De voorzitter van de NPO stelde ook dat ON zich niet hield aan een bindend besluit van de Raad van Bestuur van de NPO tot samenwerking. Feit is dat juist andere omroepen deze samenwerking opzegden. Zij lijken daarover niet te zijn aangesproken door de voorzitter van de NPO.

Alles wijst erop dat men vanuit de NPO de staatssecretaris wil verzoeken ON uit het bestel te zetten. Rechtsom of linksom: ON moet zich aanpassen aan de meerderheidsopvattingen, aan woke opvattingen, zo niet dan moet ON het zwijgen worden opgelegd en uit het omroepbestel worden verwijderd. Het is bedenkelijk dat een publieke omroep, die bij uitstek het dwarse denken en de andere kant van het gelijk zou moeten bevorderen, het omgekeerde doet en die elementen juist wil uitschakelen.

Er is ook wel wat aan te merken op het toepassen van de Journalistieke Code bij andere omroepen en het NOS-Journaal. Recent bevorderde een BNN/VARA-uitzending illegaal gedrag door uit te leggen hoe je woonruimte kunt kraken. Geen onderzoek van de Ombudsman. Zaken als slavernij, stikstof, klimaat, milieu, biodiversiteit en energietransitie worden vooral belicht vanuit de heersende opvattingen en critici komen niet of onvoldoende aan het woord. De Ombudsman zet haar microscoop niet op deze omroepen. Juist in deze tijd van nogal wat crises in Nederland lijkt het mij van belang dat de omroepen en het vlaggenschip van de informatie, het NOS-Journaal, worden getoetst aan de Journalistieke Code en de juiste journalistieke koers varen. Het is van groot belang voor het Nederlandse publiek dat de tv-journalistiek evenwichtig en zo volledig mogelijk verslag doet over ook de andere kant van het gelijk.

De concentratie van zoveel negatieve aandacht op een beginnende kleine omroep met zeer beperkte zendtijd en weinig ervaring, die als uitgangspunt heeft om de Ongehoorde Nederlanders aan het woord te laten, lijkt in dit verband grotesk.

Woke heeft vaste voet gekregen binnen de NPO en ondermijnt het dwarse, kritische denken dat we ook lezen in de werken van Erasmus. Diens gedachten en opvattingen hebben geleid tot de Verlichting. Het is de omgekeerde wereld dat vanuit de NPO het dwarse denken wordt aangevallen. De publieke omroep is er om een vrijhaven te zijn voor dat denken. Door dat te willen uitbannen, legt men de bijl aan de wortel van het eigen bestaansrecht.