Raisa’s zomercolumn #8
Afgelopen week was ik weer eens in Leiden. Toen ik daar nog werkte, zo’n twee jaar geleden, was er nog geen regenboogvlag te bekennen. Het woke-denken beperkte zich tot binnen de veilige muren van de universiteit. Dat alles blijkt nogal te zijn veranderd: een klein rondje van een luttele vijf minuten door de wijk rondom de Rechtenfaculteit gaf een score van maar liefst negen regenboogvlaggen. Negen, ja, jullie lezen het goed!
Leiden staat hier niet alleen in. Het woke-denken, gesymboliseerd door de regenboogvlag, betekent kortweg het zoeken naar onderdrukte – of zoals dat tegenwoordig zo mooi heet ‘gemarginaliseerde’ – groepen in de maatschappij en het opkomen voor hun vermeende emancipatie. En dat denken is inmiddels wijdverbreid: waar ik ook kom, ik zie wel een regenboogvlag of andersoortige vlag om de acceptatie van een vermeend onderdrukte groep te benadrukken. Groepen die, onderdrukt als ze zogenaamd zijn, continu aandacht krijgen – heel veel aandacht zelfs. De hele maand juni stond in het teken van “Pride” en momenteel is het weer “Pride Amsterdam”. De regenboogideologie en Pride gaan in theorie om het omarmen van de gehele LHBTIQ+-gemeenschap (heb ik nu alle letters?). Toch kan ik me niet onttrekken aan het idee dat het vooral één letter uit de bak, de T van Trans, is die overwegend de aandacht krijgt.
Artikel gaat verder onder afbeelding.
Translobby
Waar ik relatief weinig tegenkom over homoseksuelen, word ik doodgegooid met transgenders. Ik hoef Twitter of Instagram maar te openen en ik zie weer een bericht dat ook mannen zogenaamd zwanger kunnen worden. Of ik word weer geconfronteerd met een jongen van nog geen vijf jaar oud die graag met poppen speelt: ha, een transkind, eigenlijk een meisje! Als ik naar buiten loop, zie ik weer billboards van verminkte lichamen vol littekens waarbij de gezonde borsten zijn afgehakt. Of er is wel weer een man die vrouwenkleding heeft aangetrokken en reclame maakt voor bh’s, rokken en jurken. Het is letterlijk overal, in your face, en ik ontkom er niet meer aan.
Al deze propaganda is verre van onschuldig en heeft niets te maken met ‘lekker jezelf zijn’. De regenboogideologie, en specifiek de transideologie, staat voor de ultieme maakbaarheid van het leven: zelfs je geslacht kun je kennelijk aanpassen, je kunt je laten ombouwen en je kunt vervolgens de hele maatschappij verplichten je met de door jou gewenste pronouns aan te spreken. En jullie en ik moeten dat allemaal maar accepteren. Wij moeten mee in het nieuwe normaal waarin een vrouw geen vrouw meer mag heten, mannen ook ongesteld kunnen worden en kinderen van soms nog geen twaalf jaar oud worden volgepropt met medicatie die ze onvruchtbaar kan maken en waarbij bij meisjes van zestien jaar de gezonde borsten worden afgezet. En wij moeten het ook normaal vinden dat in het kader van ‘seksuele vorming’ kinderen op de basisschool al in de war worden gebracht over hun geslacht door volwassenen die graag lekker tolerant willen zijn.
Trans als sociaal fenomeen
En dat laatste, dat de transideologie ook kinderen wordt opgedrongen, is voor mij nog wel het ergste. Toen ik jong was – echt nog niet zo lang geleden, ik ben 29 – was er niemand transgender. Niet op mijn basisschool, niet op mijn middelbare school en niet op de sportvereniging. Niemand zaaide twijfel over z’n geslacht en niemand praatte op school tegen ons over het veranderen van geslacht. Sterker nog, niemand had ooit van het begrip transgender gehoord. Tegenwoordig is het aantal mensen dat zich ‘identificeert’ als transgender 1 op de 200. Dat is 0,5% van de hele samenleving! Ik geloof dat dit er alleen al op wijst dat transgender-zijn een sociaalbesmettelijk fenomeen is. Het is gecreëerd door woke-academici, verspreid door de woke-media en wordt door woke-leraren aan kinderen overgebracht. Hoe meer aandacht ervoor komt, hoe groter het aantal transgenders dus zal worden. Denk eens aan hoe veel kwetsbare en onschuldige kinderen ten prooi zullen vallen aan de propaganda en zullen overgaan tot ingrijpende medische ingrepen…
Ik vind dit alles zeer zorgelijk en weiger het normaal te vinden. Ik vind het niet normaal om in de publieke ruimte met verminkte lijven geconfronteerd te worden. Ik vind het ook niet normaal dat halfnaakte mensen door de straten paraderen tijdens een Pride-optocht. Ik vind het zelfs doodziek dat wij als maatschappij medische ingrepen betalen zodat mensen ‘zichzelf’ kunnen worden. En ik vind het allerergste nog wel dat kinderen op school geïndoctrineerd worden en leren dat ze van geslacht kunnen veranderen. Het is tijd om een grens te trekken: de transpropaganda moet stoppen!
Raisa Blommestijn is jurist en filosoof. Ze promoveerde op een proefschrift over de Weimarrepubliek en het verval van de democratische staatsvorm. Sinds september 2022 presenteert ze Ongehoord Nieuws. Deze zomer schrijft ze elke week over wat haar bezighoudt en wat haar opvalt in de maatschappij.
Hoofdafbeelding: Buzzfeed news, 22 juni 2018: Een van vele foto’s van Pride parades rond de wereld