Achtergronden & opinie

Raisa’s wintercolumn: ‘Het gebrek aan barmhartigheid van moralistisch links’

Raisa’s wintercolumn #1

Het is geen geheim dat ons land overspoeld wordt door migranten. Het was niet voor niets één van de belangrijkste thema’s bij de afgelopen verkiezingen. Ik durf zelfs wel te zeggen dat het de hoofdreden is geweest dat de PVV als grootste partij uit de bus kwam – en inmiddels zelfs op een historische 48 gepeilde zetels uitkomt.

Moralistisch links heeft er sindsdien alles aan gedaan om de PVV, haar volksvertegenwoordigers en haar kiezers verdacht te maken. Het nieuwste in de reeks “rechts-is-slecht” is een actie van een aantal organisaties, zoals OxfamNovib – bekend van de seksfeesten op Haïti – en Amnesty ‘het is prima als ongevaccineerden worden gediscrimineerd’ International. Kennelijk vinden voornoemde clubs het heel problematisch als er wordt gewezen op de negatieve effecten van de enorme migrantenstroom naar ons land. En daarom lanceerden zij een nieuwe campagne waarin de boodschap centraal staat dat het hier om “mensen” gaat – en niet om illegalen of gelukszoekers.

Een koninklijke behandeling

Ik vind het werkelijk hilarisch. Alsof er ooit iemand gesuggereerd heeft dat de migranten die naar ons land komen geen mensen zouden zijn. Sterker nog, iedereen die de beelden van de veelal luxueuze opvang van migranten in hotels en cruiseschepen ziet, kennisneemt van de voorrang die migranten krijgen op de woningmarkt en weet hoe veel er gratis wordt weggegeven aan deze groep kan enkel concluderen dat de migranten in ons land geen louter mensachtige, maar een ronduit koninklijke behandeling krijgen. Zelfs zonder ook maar één dag in dit land te hebben gewerkt of belasting te hebben betaald. Zonder de taal te leren. Zonder überhaupt Nederlander te zijn. Het enige dat nodig is, is een zielig verhaal en alles wordt geregeld.

De effecten daarvan op onze maatschappij zijn inmiddels duidelijk. Ik kan als jonge Nederlandse vrouw niet meer over straat in bepaalde wijken in mijn eigen land. In die omgevolkte (oeps, mag ik dat woord nog gebruiken?) wijken waan ik mij zo ongeveer in het Midden-Oosten of Afrika. Op mijn land, Nederland, lijkt het daar in ieder geval niet meer. Iedereen die ik ken heeft wel een voorbeeld waaruit duidelijk wordt dat de zogenaamde culturele verrijking van onze samenleving eigenlijk vooral een culturele nachtmerrie is. Ondernemers in de buurt van asielzoekerscentra, zoals in Ter Apel waar ik afgelopen zomer was, kunnen er over meepraten: ze gaan gebukt onder enorme overlast en criminaliteit. 

Eigen volk laatst

Toch vind ik de omvolking, criminaliteit en overlast in het niet vallen bij het lot dat miljoenen Nederlanders inmiddels ten deel valt. Ze hebben steeds minder geld te besteden en zien hun vaste lasten alsmaar stijgen. Kunnen – nee, durven – de verwarming niet meer aanzetten omdat ze de stookkosten niet meer kunnen betalen. Ze mijden de zorg of halen hun medicijnen niet op. Hun kinderen kunnen niet mee op schoolreisje of lid worden van een sportclub. Hoewel weinig mensen erover praten, lijden miljoenen Nederlanders in stilte. Het gaat steeds vaker om mensen die gewoon een baan hebben. 

Sommigen daarvan worden dakloos, zoals de man die ik altijd in de buurt van mijn huis zie lopen – door weer en wind. In dit land is het kennelijk erger dat een migrant midden in de zomer op een grasveld in een gratis tentje moet slapen dan dat onze eigen mensen in een busje moeten leven of buiten moeten slapen omdat de daklozenopvang vol zit. Ik kan er zo boos om worden. Deze Nederlanders kunnen niet rekenen op hulp van de overheid. Ze kunnen niet rekenen op voorrang op de woningmarkt. Ze worden in de steek gelaten en komen zo letterlijk in de kou te staan!

Belasting naar linkse hobby’s

Hetzelfde geldt voor Nederlandse jongeren die geen huis kunnen vinden en daarom noodgedwongen het begin van hun volwassen leven moeten uitstellen. Ik heb vrienden van mijn leeftijd (ik ben negentwintig) die daarover kunnen meepraten. En wat te denken van de Nederlandse ouderen voor wie geen plek is in het verzorgingshuis. Waarvan de wanhopige familie maar weer bijspringt omdat er geen plek is waar goed voor hun geliefden gezorgd wordt. 

Nederland is een rijk land. Maar laat ik vaststellen dat de enorme sommen aan belastinggeld die u en ik jaarlijks overmaken aan het Rijk niet terechtkomen bij Nederlanders in moeilijkheden. Het geld gaat naar zinloze oorlogen, klimaatgeneuzel en migrantengeknuffel maar niet naar de dakloze om de hoek, de moeder die geen kerstcadeautjes kan kopen of de oudere die de verwarming niet durft aan te zetten. 

Moralistisch links zal wel weer klaar staan om te zeggen dat ik een “racist” ben of de menselijke kant uit het oog verlies, zoals benadrukt in die hysterische nieuwe campagne, maar daar haal ik mijn schouders voor op. Want het is juist die moralistisch-linkse elite die geen oog heeft meer voor de gewone Nederlanders in dit land! 

En hoewel ik iedereen die dit leest een fijne Kerst wil wensen, is mijn hart deze Kerst extra bij die groepen Nederlanders die het op die moment heel moeilijk hebben en die gebukt gaan onder armoede, eenzaamheid, pijn en ellende omdat “onze” overheid jarenlang migranten heeft verkozen boven onze eigen mensen. 


Raisa Blommestijn is jurist en filosoof. Ze promoveerde op een proefschrift over de Weimarrepubliek en het verval van de democratische staatsvorm. Sinds augustus 2022 presenteert ze Ongehoord Nieuws. In de winterstop van het opinieprogramma schrijft ze iedere week over wat haar bezighoudt en wat haar opvalt in de maatschappij.

Hoofdafbeelding: Screenshot uitzending Ongehoord Nieuws aflevering #143 van 21 december 2023.