Afgelopen week is weer eens duidelijk geworden hoe bevooroordeeld ons rechtssysteem is. Zo werd bekend dat de daders van (groeps)verkrachting en mishandeling van een 31-jarige vrouw slechts zeer mild werden gestraft. De hoogste straf die door de rechter werd opgelegd aan drie minderjarige migranten die zich schuldig maakten aan deze barbaarse daad is slechts vijftien maanden jeugddetentie, waarvan drie maanden voorwaardelijk. De andere migranten kwamen er met nóg lichtere straffen vanaf: respectievelijk twaalf, waarvan drie voorwaardelijk en vier maanden jeugddetentie.
Sportlessen en bordspelletjes
Kortom, hooguit één jaar jeugddetentie – in de praktijk wat sportlessen voor ‘discipline’ en bordspelletjes voor afleiding – voor het ernstig mishandelen en (groeps)verkrachten van een weerloos slachtoffer. Het is werkelijk te krankzinnig voor woorden. En het staat bovendien in geen enkele verhouding tot wat die arme dakloze vrouw heeft moeten doorstaan. Ze werd door de politie ernstig toegetakeld aangetroffen. Zij heeft, in tegenstelling tot de daders, levenslang.
Dit doet voor de rechter echter niet ter zake. De daders zijn namelijk minderjarige migranten. De rechter overweegt dat “een gebrek aan toezicht en begeleiding mogelijk een rol hebben gespeeld bij de delicten”. Ah ja, want een gebrek aan toezicht en begeleiding zorgen ervoor dat je dus maar een weerloos slachtoffer gaat (groeps)verkrachten en mishandelen. Tuurlijk joh. Hartstikke logisch. Het is werkelijk de wereld op z’n kop: een wereld waarin daders worden beschermd en slachtoffers het nakijken hebben – enkel en alleen omdat de daders in dit geval migranten zijn. Iedereen denkt het, maar niemand durft het te benoemen.
“Zwakbegaafd”
En dit is niet de enige zaak waarin dit zichtbaar wordt. Ook de Afrikaanse daders van de brute moord op de 21-jarige Jimmy, die zijn zusje probeerde te beschermen toen dezelfde migranten haar lastigvielen, kregen slechts lichte straffen: respectievelijk zes maanden, achttien maanden en – de enige uitzondering – veertien jaar cel. De rechter woog hier mee dat de migranten een zeer laag IQ hebben. Ze zijn “zwakbegaafd” en dus overzien ze de consequenties van hun daden niet en worden ze minder zwaar gestraft, aldus de rechter.
Ah, daar hebben we weer zo’n mooi staaltje juridisch acrobatiek: dit keer is een beperkte intelligentie kennelijk een “reden” om iemand dus maar dood te steken. Sure. Het lijkt wel alsof de rechters altijd wel iets kunnen vinden om het zeer gruwelijke en gewelddadige gedrag van migranten te rechtvaardigen. Heeft iemand een normaal IQ? Dan is er vast onvoldoende toezicht geweest. Heeft iemand een laag IQ? Dan is dát de reden voor het gedrag. Er volgt in ieder geval nooit een straf die rechtdoet aan de ernst van de barbarij van de allochtone daders.
Zo ook in de laatste zaak die deze week de aandacht trok: namelijk die van de veroordeling van de migrant Musab O. die slechts vier maanden cel kreeg opgelegd, waarvan één maand voorwaardelijk, 350 euro boete en één jaar rijontzegging voor het dood rijden van de 16-jarige Zara bij een illegale straatrace. De rechter oordeelt dat er sprake is van een “ongeluk” – dat dit ongeluk wel ernstig in de hand wordt gewerkt als je zonder rijbewijs op een motor stapt om deel te nemen aan een illegale straatrace, zoals de migrant in casu deed, doet kennelijk niet ter zake.
Blanke levens doen er (niet) toe
Tegenover deze milde straffen voor migranten die mensen vroegtijdig uit het leven rukken of voor het leven beschadigen staat een zware veroordeling voor degenen die het waagden om de tekst “White lives matter” te projecteren op de Erasmusbrug in Rotterdam. Het is op zichzelf al bizar dat het aangeven dat blanke levens ertoe doen volgens justitie kennelijk racistisch en dus strafbaar is. Maar het is ronduit krankzinnig dat er op het projecteren van een simpele tekst méér gevangenisstraf volgt dan voor een (groeps)verkrachting of brute moord.
Laten we het eens tegenover elkaar zetten. (Groeps)verkrachten van een dakloze vrouw: vier maanden cel. Doodsteken van een 21-jarige die zijn zusje wil beschermen: zes maanden cel. Het projecteren van de tekst “White lives matter”: zes maanden cel. Kortom, in ons land kun je beter een (groeps)verkrachting begaan dan dat je wat woorden projecteert op een object.
Zielige migranten
Het maakt me witheet en kotsmisselijk. Het is gewoon niet meer uit te leggen. Het geeft bovendien duidelijk aan hoe het gesteld is met justitie: als je migrant bent of een laag IQ hebt (of beide, nog beter) dan is er altijd wel een excuus voorhanden om zelfs de meest gruwelijke daden goed te praten. Migranten zijn immers “zielig” en moeten beschermd worden.
Ik moet erbij zeggen dat het benoemen daarvan overigens ook niet geheel zonder risico is. Dat heb ik zelf aan den lijve mogen ondervinden op 5 december 2024 toen ik werd veroordeeld tot 80 uur taakstraf, waarvan 40 uur voorwaardelijk, omdat ik migranten die zich schuldig maakten aan een zeer gruwelijk geweldsdelict en poging tot doodstraf in navolging van FVD-politicus Gideon van Meijeren “negroïde primaten” noemde.
Tja, volgens het ‘geheel onafhankelijke’ justitieapparaat ben ik, degene die benoemt hoe ernstig het gesteld is met het geweld van migranten in dit land, het ultieme kwaad en moet met mij wél keihard worden afgerekend. Op zich ligt dat ook wel voor de hand: ik ben nu eenmaal geen migrant, ik ben niet zielig en ook niet zwakbegaafd. Sterker nog, ik zet mij in om het gedrag van die zielige migranten die zich schuldig maken aan moord, doodslag, (groeps)verkrachting en ernstig geweld keihard te veroordelen. En dat maakt me vogelvrij voor justitie. Welkom in de Nederlandse “rechtsstaat”!